Zespołowi YourLoveCode udało się odkryć prawdę o rzeczywistym doborze par, który wyraźnie odbywa się według innych zasad niż dotychczas znane. Przeprowadziliśmy tysiące testów porównawczych dotyczących Synchronizacji Energii (SE) par i stwierdziliśmy, że wybieramy partnera według zasady 5x podobieństwa.

Dlaczego zrozumienie prawdziwych mechanizmów doboru par w dzisiejszych czasach, które w 100% przebiegają inaczej, niż przedstawiają to media, jest tak ważne dla naszej zachodniej społeczeństwa, wyjaśniamy w naszej analizie.

Co jest uważane za piękne, zależy od ducha czasu danej kultury. Nawet w ramach jednej kultury ideały piękna się różnią. Blond włosy były uważane za piękne w starożytnym Rzymie, podczas gdy w Baroku ciała stawały się bardziej krągłe. Duże pośladki stały się ideałem piękna, ale ten trend nie trwał długo. W latach 20. XX wieku kobiety prezentowały się androgynicznie, z krótkimi włosami i płaskimi piersiami.

Od lat 50. XX wieku media zaczęły kształtować ideały piękna, promując twarze takie jak Elvis Presley, James Dean, Grace Kelly, Marilyn Monroe, Audrey Hepburn czy Romy Schneider jako piękne. Dziesięć lat później biodra stały się szczególnie wąskie, a super szczupła modelka Twiggy podbiła świat mody. Mężczyźni w tamtym czasie nosili długie włosy.

Wówczas bezpośredni wpływ ideałów piękna propagowanych przez media był stosunkowo mały w porównaniu z szybko rosnącym negatywnym wpływem na społeczeństwo w dzisiejszych czasach. (Na przykład Facebook-2020 miał ponad 2,7 miliarda miesięcznie aktywnych użytkowników, Instagram-2018 miał 1 miliard, Twitter-2020 miał 330 milionów, TikTok-2021 miał 1 miliard, a YouTube ponad 2 miliardy. Przychody z reklam w 2019 roku wyniosły ponad 15 miliardów USD).

Te liczby pokazują szybki rozwój platform cyfrowych i ich głęboki wpływ na globalny przepływ informacji we wszystkich dziedzinach życia, w tym na definicję ideałów piękna. Przyczynia się to przede wszystkim do negatywnych konsekwencji dla zdrowia psychicznego wielu ludzi, w tym dzieci.

Dlaczego tak jest?

„Ideały piękna, które są propagowane przez filmy, modę, telewizję i media społecznościowe, mają tendencję do bycia bardzo specyficznymi i często nieosiągalnymi. Tylko stosunkowo mała część ludzi w zachodnim świecie odpowiada tym ideałom:

1. Około 2-5% ludzi odpowiada surowym ideałom piękna twarzy. Medialny ideał piękna charakteryzuje się często gładką skórą, symetrycznymi rysami twarzy, pełnymi ustami, prostym nosem i dużymi, wyrazistymi oczami. Badania dotyczące atrakcyjności twarzy pokazują, że takie idealizowane cechy są stosunkowo rzadkie w populacji.
2. Tylko około 5-10% ludzi odpowiada surowym ideałom piękna, które obejmują szersze cechy, takie jak określone kształty ciała, kolory skóry, fryzury i rysów twarzy.”

Prawdziwy problem nie leży w standardach piękna definiowanych przez media, ale w tym, jak radzimy sobie z tymi obrazami, przekazami i wiedzą, którą nam się przekazuje. Poza tym, że media definiują ideały piękna głównie z powodów ekonomicznych i często działają z niedostatku wiedzy, my, ludzie, przejmujemy te koncepcje. Nie można zapominać, że prawie 95% z nas nie odpowiada ideałowi piękna (twarzy):

• Ta wiadomość jest prawdziwa.
• Świadomie lub nieświadomie konfrontujemy medialnie propagowane ideały piękna z naszym własnym wyglądem, a jeśli mamy dzieci, także z ich wyglądem. Jeśli my lub nasze dzieci nie pasujemy do tego obrazu piękna, projektujemy naszą niepewność na nasze dziecko.
• Ta wiadomość mówi mi pośrednio, że jestem osobą drugiej kategorii.
• Będę mieć mniej sukcesów w randkowaniu.
• Nie dostanę znakomitej pracy i tak dalej.

W ten sposób media odgrywają kluczową negatywną, wręcz destrukcyjną rolę w psychice człowieka, propagując ideały piękna.

“Przeciętny Europejczyk Zachodni lub Amerykanin zazwyczaj posiada wiedzę na temat doboru par, która pochodzi z połączenia norm kulturowych, konsumpcji mediów, oczekiwań społecznych i osobistych doświadczeń. Ta wiedza często świadomie lub nieświadomie wpływa na decyzje i zachowania związane z związkami i relacjami.”

“Ogólnie rzecz biorąc, wiedza na temat doboru par jest kształtowana przez złożoną mieszankę kulturowych, społecznych, biologicznych i osobistych czynników, które mogą nieświadomie wpływać na zachowanie i decyzje w związkach.”

Dlaczego tak często wierzymy w te twierdzenia, które są propagowane głównie z powodu interesów ekonomicznych i często z powodu braku wiedzy?

Chcielibyśmy przedstawić kilka przykładów odnoszących się do powszechnych założeń, które opisują ogólny stan wiedzy:

1. Ludzie uczą się, co jest „piękne”. Skąd właściwie ludzie wiedzą, co jest piękne? Czy istnieje coś takiego jak zmysł piękna? Naukowcy zadali to pytanie i przeprowadzili testy z niemowlętami, ponieważ są one uważane za bezstronne. Pokazali niemowlętom zdjęcia ludzi uznanych za atrakcyjnych i mniej atrakcyjnych. Okazało się, że niemowlęta znacznie dłużej patrzyły na zdjęcia osób, które również dorośli oceniali jako bardziej atrakcyjne. „Ogólnie istnieje wiele badań (co najmniej 5 do 10 znaczących badań), które potwierdzają, że nawet bardzo młode niemowlęta wykazują preferencję dla twarzy postrzeganych jako atrakcyjne.” Te badania sugerują, że rozpoznawanie atrakcyjności może być wrodzoną zdolnością, która rozwija się bardzo wcześnie w życiu.

Z naszego punktu widzenia, ta teza jest wątpliwa. Liczba przeprowadzonych badań wydaje się stosunkowo mała. Wrodzoność nazwalibyśmy raczej spekulacją, ponieważ ideał piękna mógłby zostać przeniesiony z matki na dziecko podczas ciąży.

Jak silnie może działać na nas ta wiedza, skoro nawet niemowlę wie, co jest piękne, a co nie?

1. Dwie minuty kontaktu wzrokowego wystarczą. Wczesne wzorce mogłyby sprawić, że będziemy zakochiwać się w tym, co znamy i co wiążemy z pozytywnymi uczuciami. Amerykańskie badania sugerują, że głębokie patrzenie sobie w oczy może pomóc. W eksperymencie uczestnicy musieli patrzeć sobie w oczy przez dwie minuty. Efekt: romantyczne uczucia i przywiązanie. Z pewnością tak się dzieje, ale tylko wtedy, gdy ludzie są także energetycznie zgodni.
2. Piękni ludzie zarabiają więcej i częściej dostają dobre prace w porównaniu do tych, którzy nie są uważani za pięknych. Istnieje zbyt mało badań, aby uznać tę tezę za prawdziwą. Oczywiste jest jednak, że to założenie może być prawdziwe, ponieważ ich przedstawiciele częściej sami odpowiadają ideałom piękna, co ma zastosowanie w dziedzinach takich jak wybiegi, magazyny mody, film i media (np. YouTube z wpływowymi osobami, Facebook, Instagram i TikTok). Nie można zapominać, że to właśnie te osoby, zarówno w przeszłości, jak i szczególnie teraz, mają duży wpływ na definiowanie ideałów piękna.
3. Piękni ludzie mają więcej możliwości na randkach niż ci, którzy nie pasują do modelu piękna. Ta teza odnosi się przede wszystkim do dużych agencji randkowych, ponieważ ustalają one własne standardy piękna i ekonomiczne modele dystrybucji.
4. Wiele osób odczuwa presję, aby spełniać określone ideały piękna – kobiety dwa razy częściej niż mężczyźni. Przede wszystkim media społecznościowe i media ogólnie wpływają na nasze postrzeganie siebie, poczucie własnej wartości i często także na nasze zachowanie, promując ideały piękna.
5. W 2018 roku badacze z Boston University School of Medicine opisali nową chorobę związaną z wątpliwościami dotyczącymi siebie wywołanymi przez media społecznościowe: „dysmorfię Snapchata”. Może ona powstać na skutek ciągłej edycji selfie według wzorców ideałów piękna szerzonych w mediach społecznościowych. Skutkiem tego są depresja, społeczna izolacja, a nawet myśli samobójcze.

Z tego powodu tak ważne jest promowanie kompetencji medialnych.

1. Ogólnie znane są procesy biologiczne i neurologiczne u człowieka: Kiedy człowiek się zakochuje, różne neuroprzekaźniki wywołują euforię (dopamina), podniecenie (adrenalina), uczucie szczęścia i głębokie poczucie dobrostanu (endorfina i kortyzol) oraz wzrost pożądania seksualnego (testosteron spada u mężczyzn, rośnie u kobiet). Stopniowo (zgodnie z WHO maksymalnie po 24 do 36 miesiącach) ten sensoryczny „stan upojenia” w mózgu zanika.
2. Zgodnie z opinią psychologów ewolucyjnych, zarówno kobiety, jak i mężczyźni są kierowani przez preferencje w doborze partnera, które zostały odziedziczone po naszych przodkach przez miliony lat. Ta „psychika epoki kamiennej” rzekomo sprawia, że kobiety reagują na silnych lub wysokostatusowych opiekunów, a mężczyźni na młode, atrakcyjne kobiety. Piękno w obu płciach najwyraźniej służy jako wskaźnik „zdrowych genów”. Przeprowadzono liczne badania dotyczące tego, jakie cechy fizyczne są uważane za atrakcyjne przez obie płcie („przeciętność” jako ideał). Mimo że ta wiedza jest często powtarzana, nie jest wystarczająco potwierdzona.
3. Ideały piękna są również silnie promowane przez przemysł filmowy i muzyczny, gdzie miłość odgrywa dominującą rolę.
4. Negatywne skutki dla dzieci i młodzieży:

• Niezadowolenie z ciała: Dzieci mogą już w młodym wieku odczuwać niezadowolenie z własnego ciała, co może prowadzić do długoterminowych problemów, takich jak niskie poczucie własnej wartości, zaburzenia odżywiania i inne problemy ze zdrowiem psychicznym.
• Poczucie własnej wartości: Poczucie własnej wartości może być silnie kształtowane przez postrzeganie własnego wyglądu i porównywanie się z idealizowanymi obrazami oraz rówieśnikami. Dzieci mogą już w bardzo młodym wieku być negatywnie dotknięte przez ideały piękna. Ważne jest, aby rodzice, nauczyciele i społeczeństwo podejmowali działania, które wspierają zdrowy obraz ciała i chronią dzieci przed szkodliwymi skutkami kultu piękna.

W tym przypadku również ważne jest promowanie kompetencji medialnych.

Przez propagowanie ideałów piękna, media odgrywają destrukcyjną rolę w zdrowiu psychicznym i ogólnym zdrowiu człowieka. Dlatego ważne jest, aby wzmocnić kompetencje medialne.

Zespołowi YourLoveCode udało się odkryć prawdę o rzeczywistym doborze par, który wyraźnie odbywa się według innych zasad niż dotychczas znane. Przeprowadziliśmy tysiące testów porównawczych dotyczących Synchronizacji Energii (SE) par i stwierdziliśmy, że wybieramy partnera według zasady 5x podobieństwa:

1. Wybór partnera życiowego opiera się głównie na fizycznym podobieństwie. Przede wszystkim dotyczy to podobieństwa twarzy.
2. Wybieramy małżonków o podobnym DNA. Małżonkowie są genetycznie bardziej podobni do swojego partnera niż dwie losowo wybrane osoby z tej samej grupy populacyjnej, jak wykazało badanie przeprowadzone na University of Colorado Boulder (USA). Z badań wynika, że często preferujemy osoby, które są do nas podobne pod względem religii, wieku, dochodów, poziomu wykształcenia lub budowy ciała.
3. Nowe badanie opublikowane w Proceedings of the National Academy of Sciences pokazuje, że ludzie częściej wybierają partnerów, którzy są do nich genetycznie podobni. Zespół badawczy pod kierownictwem Ricky’ego Joshiego z Josep Carreras Leukemia Research Institute w Barcelonie przeanalizował DNA osób będących sobowtórami i stwierdził, że osoby, które są do siebie podobne zewnętrznie, rzeczywiście mają podobne DNA. Nasze badania oferują rzadki wgląd w naturę ludzkiego podobieństwa, pokazując, że osoby o podobnych twarzach mają wspólne genotypy, podczas gdy nie są zgodne na poziomie epigenomu i mikrobiomu, wyjaśnia główny autor Manel Esteller. „Podobieństwo kodu DNA między dwoma osobami: kod DNA dwóch dowolnych ludzi jest w około 99,9% identyczny. Oznacza to, że różnice, które widzimy między ludźmi (takie jak wygląd, kolor skóry itp.), wynikają z pozostałych 0,1% DNA. Te niewielkie zmiany genetyczne są odpowiedzialne za różne cechy fizyczne oraz podatność na niektóre choroby.” W badaniu Josep Carreras Leukemia Research Institute, które dotyczyło sobowtórów, przebadano 16 par osób, które były uważane za sobowtóry, ponieważ były do siebie bardzo podobne zewnętrznie. To badanie wykazało, że pomimo fizycznego podobieństwa zgodność genetyczna między tymi sobowtórami wynosiła średnio tylko około 19%. Dla porównania: bliźnięta jednojajowe mają 100% zgodności, podczas gdy osoby niespokrewnione zazwyczaj mają znacznie niższy poziom zgodności, często poniżej 1%. 19% zgodności genetycznej u sobowtórów jest zatem wyższe niż w przypadku losowych osób, ale dalekie od zgodności genetycznej u bliźniąt. To pokazuje, że zewnętrzne podobieństwa nie muszą koniecznie oznaczać wysokiej zgodności genetycznej, lecz mogą wynikać z przypadkowej kombinacji cech genetycznych.

4. Sigmund Freud sformułował to inaczej, ale podobnie na innym poziomie, odnosząc się do psychicznych aspektów podobieństwa: „Nie spotykamy się przypadkowo. Spotykamy tylko tych, którzy już istnieją w naszym podświadomym umyśle.”
5. Darmowa analiza premium Mała elita z obszaru mediów próbuje narzucić milionom ludzi na całym świecie tzw. ideał piękna, który w przypadku doboru par okazuje się całkowicie błędny. Nadszedł wreszcie czas, aby wyjaśnić prawdziwe powody doboru par i pośrednio zakwestionować koncepcję piękna.

Dzięki naszemu jasnemu matematyczno-statystycznemu konceptowi, który oblicza równowagę energetyczną między dwiema osobami – w tym między innymi na podstawie porównania twarzy – stwierdziliśmy następujące rzeczy:

1. Nie istnieje unikalna forma uniwersalnego piękna twarzy, a tym samym również nie ma uniwersalnej, do każdego pasującej energii.
2. Symetria twarzy jest ważna, ale nie w sposób, w jaki przedstawiają to media. Nasze badania pokazują, że potencjalne pary mają zawsze symetryczne, czyli podobne twarze. Im większe podobieństwo, tym lepiej do siebie pasują. Nie ma to jednak nic wspólnego z ideałem piękna ani z złotym podziałem.
3. Prawdą jest, że relacje rozwijają się przede wszystkim według archaicznych mechanizmów. Nieświadome odczucia odgrywają przy tym podstawową rolę. YourLoveCode rozszyfrował te nieświadome aspekty dla tych, którzy chcą je zrozumieć.
4. Jesteś piękny i szukasz piękna, które do ciebie pasuje.
5. Jesteś w stanie znaleźć partnera, z którym możesz przejść w stan doskonałej energetycznej synchronizacji. Im większe podobieństwo, tym bardziej wasze energie będą płynęły zgodnie, a wasze twarze będą do siebie podobne.

Z cytatu Wisławy Szymborskiej, laureatki Nagrody Nobla w dziedzinie literatury: „Oto jesteśmy nadzy kochankowie, oboje piękni we własnych oczach – oboje szczęśliwi”, można dostrzec również potrzebę wyjaśnienia wyrażoną przez stwierdzenie „piękni we własnych oczach”.

95% populacji ludzkiej musi przynajmniej wewnętrznie usprawiedliwiać się w związku z ideałami piękna, które reprezentuje około 5% ludzi, gdy nie postrzegają siebie jako pięknych i są związani z równie „niepięknym” partnerem.

W mediach często pojawia się pytanie: „Jak oceniłbyś swoją atrakcyjność w skali od 1 do 10?” Duża część 95% zachodniej populacji już teraz miałaby trudności z odpowiedzią na to pytanie.

Można założyć, że w rzeczywistości, w ramach modeli piękna – bez umniejszania wartości i wyłącznie na podstawie matematyczno-statystycznych liczb – 1 pasuje do 1, 2 do 2, 5 do 5 i tak dalej, 10 do 10, pod warunkiem, że podobieństwo pary jest naprawdę na odpowiednio wysokim poziomie, jak opisano to w badaniach przeprowadzonych przez:

• University of Colorado Boulder
• Josep Carreras Leukemia Research Institute
• Premium Analysis od YourLoveCode. W tej analizie liczy się tylko matematyczno-statystyczny koncept. Informacje przedstawione na naszej stronie internetowej, które odnoszą się do interpretacji EPR lub świadomości kwantowej, nie mają bezpośredniego wpływu na obliczone wyniki.

Albert Einstein powiedział kiedyś: „Świat, jakim go stworzyliśmy, jest procesem naszego myślenia. Nie można go zmienić bez zmiany naszego myślenia.”

Nadszedł czas, aby wszystkie media promowały większe kompetencje medialne.

Źródła:

1. „Psychologie Heute”, styczeń 1997
2. University of Colorado Boulder, 19 maja 2014
3. Josep Carreras Leukemia Research Institute, Barcelona
4. Sigmund Freud
5. Darmowa analiza premium
6. ChatGPT
7. Wikipedia
8. Deutschlandfunk Kultur, 2019